آن‌روز که می‌رفتی؛
چه غریب بودی.
و امروز؛
روی دستان خورشید می‌چرخی.
نور می‌افشانی.
زنده‌گی می‌دهی.
معجزه می‌کنی.
هم‌چو عیسی علیه‌السلام،
زنده می‌کنی؛
دل را.
می‌آیی تا خود گم‌شده‌ام را نشان‌ام دهی.
تا زندگی غرق در دنیایم را صفا دهی.
هنوز هم به یادمان هستی،
تا همیشهی خدا!
بترس از این‌که هر حرفی را بزنی!
درست است که "او" کارهایی کرده‌است جبران ناشدنی.
اما؛
خودش می‌داند و خدا.
اصلا شاید به‌همین زودی‌ها برود ملاقاتش!
شاید هم من یا تو ... .
چرا اُخرایت را به‌خاطر "او" به دنیا می‌فروشی؟
به‌هــوش...
غربی‌ها خیلی چیزهاشان را مدیون پیغمبر و امامان ما علیهم‌صلوات‌الله هستند؛ آن‌وقت به خودشان می‌بالند که پیش‌رفته‌اند!
علم ما را دزدیدند و بردند و امروز به علم خودشان می‌نازند.
علی علیه‌السلام قرن‌ها قبل، از میکروب وبا سخن گفت و امروز به نام کخ آلمانی ثبت‌ش کرده‌اند.
علی علیه‌السلام قرن‌ها قبل، از شگفتی‌های آفرینش خفاش و طاووس و ... سخن گفت و امروز با علم دانشمندان غربی می‌شناسندشان.
قرآن و نهج‌البلاغه بزرگترین کتب علمی و امامان ما بزرگترین دانشمندان تاریخ‌اند.
افسوس که فراموش‌شان کرده‌ایم!
افسوس که قرآن را فقط برای کنار سفره‌ی عقد و هفت‌سین و قبر اموات می‌خواهیم!
افسوس که نهج‌البلاغه‌ی مولای ما را آن‌ها می‌خوانند و علومش را استخراج می‌کنند و به نام خودشان منتشر می‌کنند!
هزاران هزار افسوس...
بی‌چاره آن‌کس
که به بهانه‌ی نمایش خوش‌گِلی‌ها؛
بدگِلی‌ها را
به بهایی گزاف
می‌خرد.
این روزها
در شهرمان
بدگِل
زیاد می‌بینیم!
- امسال هم با همه‌ی خوشی‌ها و ناخوشی‌هایش تمام شد.
امروز هم آخرین جمعه‌اش.
پرونده‌ی امسال هم بسته‌شد.
خدا باید بخواهد، تا امضاء شود و خنده به لبانت آید.
- می‌گفت بدون "تــو" نوروز نداریم!
باور نداشت که ما "خودمان" را بیشتر از "تو"دوست داریم.
کجای زندگی‌هامان را برای "تو" این‌گونه خرج می‌کنیم؟
- جمعه‌ی پایانی هشتاد و هشت
آمد و یوسف به کنعان برنگشت
- نوروز 89، مبارک.
بعضی آدم‌ها همیشه صف اول‌اند.
در همه‌جا.
این‌جا هم همینطور است.
در نبرد سایبری هم خط‌شکنانی هستند که رگبار گرفته‌اند روی مواضع دشمن و راه را برای پیش رفتن دیگر هم‌رزمان هموار می‌کنند.
فحش‌ها، تهمت‌ها، افتراها و ... را به جان می‌خرند و دم نمی‌زنند.
حرف‌هایشان نشان می‌دهد به حرفی که می‌زنند با تمام وجود معتقدند.
گاهی به حالشان حسرت می‌خوری.
گاهی دلت برایشان می‌سوزد!
گاهی در دل برای موفق بودن همیشگی‌شان دعا می‌کنی.
البته
کم هم نیستند
این‌جور آدم‌ها.
و در آن روزگاران سیاه
تو آمدی
ای "محــــــمد".
آبرو دادی.
و عزت،
و افتخار،
و سرافرازی،
و شکست‌ناپذیری را.
شکستی
بت‌ها،
و ظلمت،
و خفت،
و حقارت،
و بردگی را.
اما افسوس که قَدرت ندانستند.
و بعد تو؛
باز
روزگار سیاهی آمد.
و جهالت و خفت و بردگی و ...
همگی آمدند.
این‌بار اما
"م ح م د" خواهد آمد.
هم‌او که هم‌نام توست.
آری؛
خواهد آمد...
.: دردانه‌ی هستی آمده‌است... میلادش مبارک.
خبر شهادت امام عسکری علیه‌السلام که رسید، راه افتاد طرف سامراء، دنبال امام دوازدهم.
از همان دم دروازه‌ی شهر شروع کرد.
سراغش را می‌گرفت.
هرکس چیزی می‌گفت.
یکی گفت: "جعفر بن علی امام است."
یکی دیگر هم گفت: "غایب شده."
بالاخره یکی نشانی خانه‌ی امام حسن علیه‌السلام را داد.
رسید پشت در.
دستش را بالا برد تا در بزند.
کسی صدایش زد.
دور و برش را نگاه کرد؛ کسی نبود.
دوباره صدا زد.
داشت می‌ترسید کم‌کم.
پرسید: "کی هستی؟"
شنید: "به مردم مصر بگو مگر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله را دیده بودید که به او ایمان آوردید؟"
از همان راهی که آمده بود، برگشت.
.: سالروز آغاز امامت حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف مبارک.
ـ سلام عزیزم.
سلام.
- یه سؤال بپرسم ازت؟
بپرس.
- به نظرت "یه خدا" داشتن بهتره یا "صدتا خدا" داشتن؟
این چه سؤالیه؟ خب معلومه؛ "یه خدا" داشتن!
- پس چرا هر بار که می‌خواهی از خونه بری بیرون، خودت رو برای "صدتا خدا" آرایش می‌کنی تا محبتشون رو به خودت جلب کنی و بپسندنت؟ آخرش هم معلوم نیست کسی خریدارت باشه یا نه!...
بهتر نیست زینت‌هات برای همون "یه خدا" باشه و مورد پسند اون قرار بگیره؟ همون خدایی که خودش گفته عاشقته؟! *
...
* لَو عَلِمَ المُدْبِرونَ عنّی کَیفَ اشْتیاقی بِهم، لَماتوا شَوقا؛ اگر آن‌ها که از من روی گردانده‌اند می‌دانستند چقدر مشتاق آنان‌ام، قطعا از شوق جان می‌دادند! [تذکرة‌المتقین، صفحه‌ی 101]
قرار شده‌است که از الآن تا پایان روز بیست و دوم بهمن‌ماه عنوان وبلاگمان را کمی تغییر بدهیم و اول و یا آخر عنوان وبلاگمان اضافه کنیم "الله اکبر، خامنه‌ای رهبر".
در واقع، فریادی است در دنیای مجازی.
کار قشنگی است.
شما هم با ما همراه شوید.
| کلیه‌ی حقوق متعلق به وبلاگ صفحات خط‌خطی می‌باشد. |
