یک فامیل داریم آن سر دنیا.
آمده‌بود ایران.
از مادرم سراغ چادر مشکی می‌گرفت.
می‌خواست ببرد برای خواهر خانمش.
مسیحی است و تا حالا چشمش به این‌جاها نیفتاده.
در عکس‌ها دیده‌بوده شاید؛
می‌خواسته از نزدیک هم ببیند.
شاید بر سر بیندازد و در آرامش‌اش گم شود.
روح زیبای درون‌ش را لمس کند.
حس زنانه‌اش گُل کند.
...
چادر پیشش مانده هنوز.
دو سه سالی هست.
ـ فرق حجاب من و تو
ـ صد خدا یا یک خدا؟
من یک زنام، تو نیز.
من زیبایی را دوست دارم، تو نیز.
من آزادی را دوست دارم، تو نیز.
من آسایش را دوست دارم، تو نیز.
من رضاء را دوست دارم، تو نیز.
من حجاب را دوست دارم، تو اما نه!
من به چادر بر سرم افتخار می‌کنم، تو اما گویا سنگینی نواری بر سرت آزاردهنده است!
اینجاست فرق من و تو؛
من زیبایی را برای خود و خانواده‌ام می‌خواهم و تو برای غیر.
من آزادی روح‌ام را می‌خواهم و تو آزادی نفس‌ات را.
من آسایش دو دنیا را می‌خواهم و تو آسایش دنیای دنی را(هرچند که از همان هم محرومی!).
من رضای الله را می‌خواهم و تو رضای الاه را.
یادت بیاورم؛
حجاب را من نخواسته‌ام؛
معبود و معشوق‌ات خواسته‌است.
عاشق هم که جز رضای معشوق، چیزی نمی‌خواهد!
.: برای دل‌های شما و آنها
.: صد خدا یا یک خدا؟
.: بدگل
حضور کمنظیر مردم شهرم در راهپیمایی دفاع از حجاب؛
یقین‌ام را افزود بر این‌که همیشه
تو بازندهای.
جنگ را همیشه "تو" باختهای.
سخت و نرم و مخملی و ... .
همیشه بازندهی میدان "تو" بودهای.
خنده‌ام را ببین بر چهره‌ی گریانت.
بی‌چاره آن‌کس
که به بهانه‌ی نمایش خوش‌گِلی‌ها؛
بدگِلی‌ها را
به بهایی گزاف
می‌خرد.
این روزها
در شهرمان
بدگِل
زیاد می‌بینیم!
| کلیه‌ی حقوق متعلق به وبلاگ صفحات خط‌خطی می‌باشد. |
