فجر طلوع کرده‌بود اما هنوز خبری نبود.
حتی آثار حمل هم نداشت.
کم‌کم داشت شک می‌کرد که صدای امام عسگری علیه‌السلام از اتاق دیگری آمد:
شک نکن عمه، سوره‌ی قدر را بخوان.
می‌خواند؛
"إنّا أنزلناهُ فی لَیلَةُ القَدْر..."
صدایی هم همراهی‌اش می‌کرد؛
نوزاد بود، از درون شکم مادر. *
* برگرفته از کتاب مهدی موعود - ترجمه‌ی جلد سیزده‌م بحارالانوار - صفحه دویست‌وپنج‌م.
.: سید!
.: تنهاترین
.: امر به معروف، نهی از منکر!
وقتی صحبتهای آیت‌الله ناصری درباره فرج امام زمان(علیه‌السلام) را شنیدم، منقلب شدم.
تازه یادم آمد چندوقتی هست که حضرت را از ته دل صدا نزدهام.
چندوقتی هست که از ته دل برای فرج دعا نکردهام.
هرچه بوده، زبانی بوده!
از خودم بدم آمد.
از عمق وجود دعا میکنم:
دم غروبه، صدای قرآن توی آسمون پیچیده، باد هم داره میوزه...
خدایا؛
فرج آقامون را برسان.*
* از سخنان آیت‌الله ناصری.
این روزها صحبت از اهمیت شبهای قدر، زیاد شنیدهایم.
محض یادآوری؛
شب بیست‌وسوم رمضان، از دو شب دیگر مجربتر است.
شب تصویب بودجه یک سال دل!
و این بودجه به دست مبارک امام‌زمان علیه‌السلام، به تصویب میرسد!
امشب، ما میهمانیم و ایشان میزبان.
تشکر و دعا یادمان نرود ای‌کاش.
اللّهم عجّل فرجَه...
| کلیه‌ی حقوق متعلق به وبلاگ صفحات خط‌خطی می‌باشد. |
