نویسنده » خط‌خطی » ساعت 3:45 عصر روز پنج شنبه 89 مهر 22
آن‌جاست که می‌فهمی قدرت حزبالله را.
لبنان را میگویم.
هرجایی و هرکسی را با هر تیپ و قیافهای میتوانی ببینی که به یک طریقی دم از مقاومت و حزبالله میزند.
آن بنر تبلیغاتی با عکسی از مجتمع بزرگ و زیبایی که در جنگ 33 روزه تخریب شده، همراه با جملهای زیباتر به زبان عربی: "سَابنیکَ أجْمَلَ مِمّا کُنْتَ؛ تو را خواهمساخت زیباتر از آنچه بودهای!"
آن زن مسیحی که بلوزی زرد رنگ با آرم حزبالله پوشیده.
آن پسربچه‌ی بازیگوش که تا تو را میبیند دست از توپبازی برداشته، نزدیکت می‌آید و بریده‌بریده نام سید مقاومت را زمزمه میکند و عشقش را به او نشان میدهد!
پرچم زیبای حزبالله که تقریبا روی دیوار هر ساختمانی خودنمایی میکند.
دیوارهای سوراخسوراخ با شیشههای شکسته که حالا شدهاند نماد مقاومت در گوشه و کنار این سرزمین.
عکس شهیدی که مادری بغل گرفته، می‌بوسد و بر چشم می‌گذارد و پشت‌سرهم میگوید "نفدیک یا حسین".
آن‌جاست که به‌یقین میرسی لبنان سرزمین مقاومت است.
سرزمین جهاد و ایثار.
شاید به همین‌خاطر هم آنجا را هم‌چو وطن می‌دانی و اینقدر احساس آرامش میکنی.
چون می‌دانی آنها نیز افرادی هستند مثل تو، عاشق و حامی دین و رهبر و ولایت؛ تا ابد.
انشاءالله.
| کلیه‌ی حقوق متعلق به وبلاگ صفحات خط‌خطی می‌باشد. |