خاک ظلم زده فلسطین

فلسطین!
ای مظلوم؛
نمی‏دانم خاکت چه داشت؛
نمی‌دانم خاکت چه داشت که پیروان تورات و تلمود تو را اینگونه ویرانه، طلب کردند.
نمی‌دانم خاکت چه داشت که گوساله‌پرستان دنیاطلب، بی‌شرمانه کودکانت را یتیم، مادرانت را بیوه و پدرانت را آواره کردند.
نمی‌دانم خاکت چه داشت که روزی بر تو نمی‌گذرد مگر‌ آنکه اشکی را بر گونه‌ای لغزان ببینی.
نمی‌دانم خاکت چه داشت که با اشک کودکانت گِل شد و سنگ، همان سلاح امروز مردمانت.
نمی‌دانم خاکت چه داشت که این زقّوم تلخ شجره‌ی خبیثه‌ی شرک، برَت چنگ انداخت و نابودی‌ات را خواهان‌شد.
فقط این را می‌دانم که بالأخره روزی تو را آزاد و سربلند خواهیم‌دید.
روزی که دیگر نه اسرائیلی در کار است و نه هیچ ظالم دیگری.

تو نیز منتظر باش...