سفارش تبلیغ
صبا ویژن









درباره من

خط‏‌خطی
این‌جا دفتر مشق منه! دارم تمرین می‏‌کنم. می‏‌خوام اینقدر خط‏‌خطی‏ بکنم تا یاد بگیرم. اگر خیلی بد‏خط بود، شما لطفا خوش‏‌خط بخونید! مهم خبر این‌که "فرج نزدیک است!"

خط‌خطی اینجاست!


آرشیو وبلاگ
بهار 1387
تابستان 1387
پاییز 1387
زمستان 1387
بهار 1388
تابستان 1388
پاییز 1388
زمستان 1388
بهار 1389
تابستان 1389
پاییز 1389
زمستان 1389
بهار 1390
تابستان 1390
زمستان 1390
بهار 1391


لینک‌های روزانه
روزِ پشیمانی [38]
باور نداری از تنور خولی بپرس! [31]
روضه‌ای برای آن نور [19]
آزادی از نوع غربی‌ش! [21]
طعم انتظار در صفحات زندگی [32]
دعا و توسل عمومی جهت تعجیل ظهور حضرت [15]
ویژه‌نامه / چهل توشه برای راه [134]
شهید همت قهرمان من است [73]
مهجور [57]
پیامبری از خودتان [39]
ببخش سرباز... [63]
رفتم دویست تا دروغ گفتم و برگشتم! [67]
از بلاگ تا پلاک 5 [114]
تصاویر ماهواره‏ای [136]
حرمت‏شکنان عاشورا را شناسایی کنید. [344]
[آرشیو(32)]


لوگوی دوستان



لینک دوستان
گاه رهایی
دریای دل
رمز دشمن شناسی
تلخندک
شب گرد
میوه ممنوعه
بهارنارنج
نم نمک
رنگ آه
ذهن نوشت
من و چادرم
انتهای یک جاده
اسکالپل
نقـاش فقیـر
آقا مهدی
طعم عسل
مشترک مورد ‌نظر
هل اتی علی الانسان
آب یعنی ماهی
حتی بیشتر ...
تا او
صفحه بیست و یک
روضـه
امام خامنه‌ای
شهر حدیث
برای یار
ادواردو
اسلام دنیا را فتح خواهد کرد
عروة الوثقی


لوگوی وبلاگ





آمار  بازدید
بازدید کل :375997
بازدید امروز : 26
خروجی وبلاگ
 RSS 



انفاق یعنی بزرگوار بودن!

روح انفاق در تمام طبیعت جاری‌ست و به زبان دیگر، انفاق قانون طبیعت‌ست.
مثلا همین خورشید؛
خورشید در هر ثانیه چندمیلیون‌تُن از وجودش را تبدیل به انرژی می‌کند تا ما از این انرژی، نهایت استفاده را ببریم. در عوضش هم چیزی از ما نمی‌خواهد.
این یعنی انفاق!
در حقیقت، خورشید اینقدر بزرگ است که هرقدر هم انفاق کند کوچک نمی‌شود.
این، مثالی‌است ساده برای من و تو،
تا بفهمیم انفاق یعنی بزرگ و بزرگوار بودن.
یعنی فقط آدم‌های بزرگ و بزرگوار از چیزهایی که محبوبشان است، می‌گذرند و در راه خدا به دیگران می‌دهند.
یک‌نفر مالش را می‌دهد، یک‌نفر علمش را و دیگری هم تمام هستی‌اش را، جانش.
مثل شهداء.
آن‌ها از زندگیشان گذشتند تا امروز من و تو، با خیال راحت و در کمال آرامش، به دور از هرگونه غوغا و هیاهو و جنگ، زندگی کنیم.
نه‌اینکه آن‌ها جانشان را دوست نداشته‌باشند، نه.
آن‌ها آن‌قدر بزرگ بودند که حاضر شدند بهترین و عزیزترین چیزشان را در راه خدا بدهند تا من و تو امروز آسوده باشیم.
آن‌ها خورشید بودند.
بزرگوار و نورانی!
حتی حالا هم که به‌‏ظاهر این‌جا نیستند، هنوز دارند نورافشانی می‌کنند.
شاهد می‏‌خواهی؟
هرجا که هستی برو گلزار شهداء شهرت.
خودت نور را حس می‌کنی!



نویسنده » خط‌خطی » ساعت 2:19 عصر روز شنبه 87 شهریور 16

کلیه‌ی حقوق متعلق به وبلاگ صفحات خط‌خطی می‌باشد.