سفارش تبلیغ
صبا ویژن









درباره من

خط‏‌خطی
این‌جا دفتر مشق منه! دارم تمرین می‏‌کنم. می‏‌خوام اینقدر خط‏‌خطی‏ بکنم تا یاد بگیرم. اگر خیلی بد‏خط بود، شما لطفا خوش‏‌خط بخونید! مهم خبر این‌که "فرج نزدیک است!"

خط‌خطی اینجاست!


آرشیو وبلاگ
بهار 1387
تابستان 1387
پاییز 1387
زمستان 1387
بهار 1388
تابستان 1388
پاییز 1388
زمستان 1388
بهار 1389
تابستان 1389
پاییز 1389
زمستان 1389
بهار 1390
تابستان 1390
زمستان 1390
بهار 1391


لینک‌های روزانه
روزِ پشیمانی [38]
باور نداری از تنور خولی بپرس! [31]
روضه‌ای برای آن نور [19]
آزادی از نوع غربی‌ش! [21]
طعم انتظار در صفحات زندگی [32]
دعا و توسل عمومی جهت تعجیل ظهور حضرت [15]
ویژه‌نامه / چهل توشه برای راه [134]
شهید همت قهرمان من است [73]
مهجور [57]
پیامبری از خودتان [39]
ببخش سرباز... [63]
رفتم دویست تا دروغ گفتم و برگشتم! [67]
از بلاگ تا پلاک 5 [114]
تصاویر ماهواره‏ای [136]
حرمت‏شکنان عاشورا را شناسایی کنید. [344]
[آرشیو(32)]


لوگوی دوستان



لینک دوستان
گاه رهایی
دریای دل
رمز دشمن شناسی
تلخندک
شب گرد
میوه ممنوعه
بهارنارنج
نم نمک
رنگ آه
ذهن نوشت
من و چادرم
انتهای یک جاده
اسکالپل
نقـاش فقیـر
آقا مهدی
طعم عسل
مشترک مورد ‌نظر
هل اتی علی الانسان
آب یعنی ماهی
حتی بیشتر ...
تا او
صفحه بیست و یک
روضـه
امام خامنه‌ای
شهر حدیث
برای یار
ادواردو
اسلام دنیا را فتح خواهد کرد
عروة الوثقی


لوگوی وبلاگ





آمار  بازدید
بازدید کل :375960
بازدید امروز : 29
خروجی وبلاگ
 RSS 



پیش به سوی قم یا پیش به سوی قوم؟!

قرن‌هاست که شهر مقدس قم پذیرای طلاب علوم دینی از سراسر کشور و در سال‌های اخیر هم، از سایر کشورهای دنیا است و فضای خوب و راحتی برای زندگی این قشر جامعه ایجاد کرده‏است. خیلی از مراکز دینی و پژوهشی هم در این شهر مقدس واقع شده‌اند.
طلبه ای که امکان رفتن به قم برایش فراهم باشد و بخواهد به‌صورت عمیق در دروس خود پیشرفت کند، مسلما فم را برای درس خواندن انتخاب می‌کند.
تا اینجای کار نه‌تنها مشکلی نیست، خوب هم هست.

اما مشکل از زمانی آغاز می‌شود که طلبه‏ای، از دروس اصلی تا حدودی فراغت یافته و می‌تواند در کنار درس، به کارها و فعالیت‌های دیگری مثل تدریس، تبلیغ و ... هم بپردازد؛ در این‌حال ماندن چنین‌شخصی در قم؛
+ شهرستان‌ها را از حضور فضلای بومی محروم می‌کند.
+ امور جنبی حوزه‌ها درشهرهای مختلف همچون امام‌جماعت مساجد و ... با رکود روبرو می‌گردد.
+ فرصت تدریس برای سطوح مقدماتی، از طلاب سطوح عالی گرفته می‌شود.
+ مهمتر از همه این‌که گاهی آنقدر حضور روحانیون در شهرها کم‌رنگ می‌شود که دیدن یک طلبه در پارک، فروشگاه و ... علامت‌های تعجب را در اذهان ایجاد می‌کند.
+ و البته مشکلات دیگر، که خود طلاب بهتر از هر کس دیگری از آن‌ها آگاهند.

و این در حالی است که از اصلی‌ترین وظایف روحانیون، ابلاغ صحیح دین در رابطه متقابل و صمیمی با مردم (لینذروا قومهم اذا رجعوا الیهم)، اصلاح طلبی در زمین (فلولا کان من القرون من قبلکم اولوا بقیه ینهون عن الفساد فی الارض الا قلیلا ممن انجینا منهم)، عینیت بخشیدن به دین و اجراء احکام دینی است.

به نظر شما کدام‌یک از این وظایف با ماندن در قم عملی می‌شوند؟ چرا در این شرایط که جامعه به‌شدت به حضور طلاب و روحانیون نیازمند است، باز هم این قشر روز به روز به سمت قم روانه می‌شوند و گویا برای همیشه، راه برگشت به شهر و دیار خود را گم می‌کنند؟!



نویسنده » خط‌خطی » ساعت 9:9 عصر روز شنبه 87 اسفند 10

کلیه‌ی حقوق متعلق به وبلاگ صفحات خط‌خطی می‌باشد.